Coraz częściej metoda wytrawiania stosowana w przypadku badania próbek mięśni dzików w kierunku wykrywania włośni pozwala stwierdzić pasożyta o nazwie Alaria alata (motyliczka mięśniowa). Dziki ze względu na swoją wszystkożerność i preferowanie biotopów błotnych zarażają się w/w pasożytem, który obecny jest w ciałach żywicieli pośrednich czyli żab i kijanek. Źródłem zarażenia w środowisku leśnym pasożytem Alaria alata są też zwierzęta mięsożerne należące do psowatych (głównie lisy rude), kotowatych i łasicowatych. U dzików pasożyty z przewodu pokarmowego wędrują do mięśni oraz często do tkanki tłuszczowej.
Człowiek również może ulec zarażeniu motyliczką mięśniową. W Polsce notowane są przypadki zachorowania na alariozę ludzi, którzy spożywali mięso dzików oraz gęsi zarażonych Alaria alata a nie poddanych odpowiedniej obróbce termicznej. Pasożyt ten cechuje się znaczną opornością na mrożenie, a także na wysokie temperatury.
Podczas zachorowania na alariozę u ludzi może dochodzić do zaburzeń w układzie oddechowym, zmian skórnych oraz zapaleń siatkówki i nerwu wzrokowego a nawet do wstrząsów anafilaktycznych z zejściem śmiertelnym.
Metoda wytrawiania próbek mięsa dzików w kierunku wykrywania włośni pozwala stwierdzić pasożyta Alaria alata w badaniu tuszy dotkniętej wysoką intensywnością inwazji dokonanej przez przywrę. Niemniej jednak przypadki diagnozowania przywry Alaria alata w badaniu próbek mięsa dzików są coraz częstsze, w związku z czym na uwadze należy mieć fakt, że mięso tusz pozyskanych dzików poddane badaniu w kierunku występowania pasożytów a zawierające ich formy może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego lub dla zdrowia zwierząt i nie nadaje się do spożycia przez ludzi (podlega utylizacji).